Не ў аднэй толькi нашай душы
Не ў аднэй толькi нашай душы Зерне ёсць хараства
Аб iм казку складае ў цiшы
Колас нiвы, трава.
Не ў адным толькi сэрцы людзей
Iскра праўды гарыць
Аб ёй песню пяе салавей,
Аб ёй рэчка журчыць.
У той песнi, шырокай, як свет,
Чутны ветры i гром.
Дык прымi ж ты прывет,
Свет бязмежны, мой дом.
Вернуться назад